گفتم و گفتای مولانا

                               گفتم  و گفتای  مولانا

گفتا که کیست بردر ٬ گفتم کمین غلامت        

                        گفتا  چه   کار   داری ٬  گفتم   مها   سلامت


گفتا که چندرانی ٬ گفتم که تا بخوانی       
                                
                              گفتا که چند جوشی ٬ گفتم  که تا قیامت
 

گفتا که بودهمره ٬ گفتم خیالت ای شه      

                          گفتا که خواندت اینجا ٬ گفتم که بوی جانت


گفتا چه عزم داری ٬ گفتم وفا و یاری      

                        گفتا  زمن چه خواهی ٬  گفتم که لطف عامت


گفتاکجاست خوشترگفتم که قصرقیصر      

                     گفتا  چه  دیدی  آنجا ٬  گفتم   که  صد  کرامت


گفتا چراست خالی ٬ گفتم ز بیم رهزن     

                     گفتا  که  کیست رهزن ٬ گفتم  که  این   ملامت


گفتا کجاست ایمن٬ گفتم که زهد وتقوا  

                   گفتا  که  زهد   چه   بوده  ٬  گفتم   ره   سلامت


گفتا کجاست آفت٬ گفتم به کوی عشقت   

                 گفتا   که   چونی   آن  جا ٬  گفتم    در   استقامت


گفتا برای دعوی ٬ قاضی گواه خواهد     

                 گفتم   گواه    اشکم  ٬   زردی    رخ      علامت


گفتا گواه جرحست ٬  تر دامنست  چشمت  

                   گفتم   به  فر  عدلت  ٬  عدلند  و   بی    غرامت


خامش که گربگویم ٬من نکته های اورا

                  از  خویشتن  بر آیی  ٬   نی  در  بود ٬  نه  بامت


دعوی عشق کردم ٬ سوگندها بخوردم  

               کز  عشق  یاوه   کردم ٬  من  ملکت  و  شهامت