ترک پانزده ساله دیوار ، مدرک و دلیل ، پاکی و شرافت آیتالله بهجت !!
من اصلا این حاجی بهجت مرحوم را نمیشناسم فقط چند مطلب بی سروته درباره اش در سایتهای رژیم دیدم ولی این یکی از عجیبترین آنهاست .....
میگویند : اگر قصد تخریب کسی را داری ازاو بد تعریف و دفاع کن ، که مصداقش روایت زیر است :
[[ گروه مذهبی: سالها باید بگذرد تا ما به شرافت و پاکی عارفانی چون آیت الله بهجت آگاه شویم و درس بگیریم.به گزارش افکارنیوز، یکی از شاگردان قدیمی آیت الله بهجت نقل میکند:
زمانی یکی از علمای شمال آمد و مهمان بنده شد، به همراه آن عالم روزی به مسجد رفتیم و آقا(آیت الله بهجت) را زیارت کردیم. آن عالم به ایشان گفت: یک بار تابستان مشهد بودم و آنجا یکی از شما انتقاد و بدگویی می‌کرد. من با او به جر و بحث پرداختم و گفتم: این حرف‌ها چیست که می‌گویی؟ اما آقا در جواب او فرمودند: چرا خشم کردی؟
آن عالم گفت: آخر هر چه می‌گفت در شما نیست و شما منزه از این مسائل هستید. شما با این وضع گرویده به دنیا؟!
آقا فرمودند: حالا بیش از این دستمان نمیرسد. من گریه‌ام گرفت.
گفتم: خدایا، این چه میگوید؟
دیوار خانه‌اش ترک پیدا کرده بود، حدود پانزده سال آن ترک دیوار ذره ذره زیاد می‌شد، یک وقتی مهمان تهرانی داشتند که یک روز می‌خواست آنجا بماند، حاج علی آقا بهجت نقل کردند که پسرشان آمد در اتاق بخوابد، چشمش افتاد به آن سوراخ دیوار، بلند شد و ترسید.
گفت: از آنجا مار و عقرب بیرون می‌آید، گفتند: اینجا اصلا مار و عقرب ندارد. گفت نه من اینجا نمی‌خوابم.
با این حال می‌فرمود: بیش از این شاید دستم نمیرسد.]]
یکم : عالم به کسی میگویند که بر تمام علوم ،آگاه هست ،ولی عالم یاد شده هنوز نمیدانست که جر و بحث ،کاری بیهوده و احمقانه است و نباید خشم بگیرد و به چنین موجودی باید گفت جاهل نه عالم !!
دوم : دستشان به چه چیزی بیش نمیرسد و چه ربطی دارد ، و جهالت آن عالم را ببین ، که حتی نفهمیده حاجی بهجت چه میگوید !! و گریه هم میکند !!!!
بدبخت برو به حال خودت گریه کن که کسیکه انتقاد و بدگوئی کرده ، حتما حق داشته .........چرا ؟دلیل سوم را بخوان میفهمی !!!
سوم : اگر دیوار اتاق آدمی ترک بخورد و پانزده سال هم ذره ذره بزرگتر شد ،یا ان شخص بسیار تنبل و بیخیال است و یا بسیار خسیس میباشد و کاملا بر خلاف شرافت و پاکی هست که کسی چنان اتاق کثیف و خرابی داشته باشد که بچه مهمانش از ترس نتواند در آنجا بخوابد و در جواب هم بگوید : بیش از این شاید دستم نمیرسد!!
شاید که نشد حرف .....
یعنی پانزده سال ،یکبار دستش را بلند نکرده که ببیند به ترک دیوار میرسد یا نه ؟ که میگوید شاید !!
حالا میگوئیم خودش پیر بود و نتوانست ، آن پسر نره خر ، بی غیرتش ،حاج علی آقا بهجت نباید در مدت پانزده سال یک کاسه گچ بیاورد
و ترک اتاق را بپوشا ند ، تا آبروی پدرش پیش مهمان نرود ؟؟
علی آقا بهجت هم نفهم ،الاغ ...
مرتیکه که خودت را عالم میدانی و به بهجت ارادت داری ،تو نباید دستی بالا میزدی و ترک دیوار را درست میکردی ؟
فقط بلدی پاچه بخوری و گریه کنی ؟؟
و ای نفهم بیشعوری که سالها باید بگذرد تا از این آبرو ریزی درس بگیری ...، این کجایش ربطی به شرافت و پاکی داشت ؟؟؟؟؟
به نگارنده پیشنهاد میکنم اگر چیز میزی میکشد ، ترک کند ، یا لااقل صاحب جنسش را عوض کند ، چون صددرصد جنسش قاطی دارد !!!
من اصلا این حاجی بهجت مرحوم را نمیشناسم فقط چند مطلب بی سروته درباره اش در سایتهای رژیم دیدم ولی این یکی از عجیبترین آنهاست .....
میگویند : اگر قصد تخریب کسی را داری ازاو بد تعریف و دفاع کن ، که مصداقش روایت زیر است :
[[ گروه مذهبی: سالها باید بگذرد تا ما به شرافت و پاکی عارفانی چون آیت الله بهجت آگاه شویم و درس بگیریم.به گزارش افکارنیوز، یکی از شاگردان قدیمی آیت الله بهجت نقل میکند:
زمانی یکی از علمای شمال آمد و مهمان بنده شد، به همراه آن عالم روزی به مسجد رفتیم و آقا(آیت الله بهجت) را زیارت کردیم. آن عالم به ایشان گفت: یک بار تابستان مشهد بودم و آنجا یکی از شما انتقاد و بدگویی می‌کرد. من با او به جر و بحث پرداختم و گفتم: این حرف‌ها چیست که می‌گویی؟ اما آقا در جواب او فرمودند: چرا خشم کردی؟
آن عالم گفت: آخر هر چه می‌گفت در شما نیست و شما منزه از این مسائل هستید. شما با این وضع گرویده به دنیا؟!
آقا فرمودند: حالا بیش از این دستمان نمیرسد. من گریه‌ام گرفت.
گفتم: خدایا، این چه میگوید؟
دیوار خانه‌اش ترک پیدا کرده بود، حدود پانزده سال آن ترک دیوار ذره ذره زیاد می‌شد، یک وقتی مهمان تهرانی داشتند که یک روز می‌خواست آنجا بماند، حاج علی آقا بهجت نقل کردند که پسرشان آمد در اتاق بخوابد، چشمش افتاد به آن سوراخ دیوار، بلند شد و ترسید.
گفت: از آنجا مار و عقرب بیرون می‌آید، گفتند: اینجا اصلا مار و عقرب ندارد. گفت نه من اینجا نمی‌خوابم.
با این حال می‌فرمود: بیش از این شاید دستم نمیرسد.]]
یکم : عالم به کسی میگویند که بر تمام علوم ،آگاه هست ،ولی عالم یاد شده هنوز نمیدانست که جر و بحث ،کاری بیهوده و احمقانه است و نباید خشم بگیرد و به چنین موجودی باید گفت جاهل نه عالم !!
دوم : دستشان به چه چیزی بیش نمیرسد و چه ربطی دارد ، و جهالت آن عالم را ببین ، که حتی نفهمیده حاجی بهجت چه میگوید !! و گریه هم میکند !!!!
بدبخت برو به حال خودت گریه کن که کسیکه انتقاد و بدگوئی کرده ، حتما حق داشته .........چرا ؟دلیل سوم را بخوان میفهمی !!!
سوم : اگر دیوار اتاق آدمی ترک بخورد و پانزده سال هم ذره ذره بزرگتر شد ،یا ان شخص بسیار تنبل و بیخیال است و یا بسیار خسیس میباشد و کاملا بر خلاف شرافت و پاکی هست که کسی چنان اتاق کثیف و خرابی داشته باشد که بچه مهمانش از ترس نتواند در آنجا بخوابد و در جواب هم بگوید : بیش از این شاید دستم نمیرسد!!
شاید که نشد حرف .....
یعنی پانزده سال ،یکبار دستش را بلند نکرده که ببیند به ترک دیوار میرسد یا نه ؟ که میگوید شاید !!
حالا میگوئیم خودش پیر بود و نتوانست ، آن پسر نره خر ، بی غیرتش ،حاج علی آقا بهجت نباید در مدت پانزده سال یک کاسه گچ بیاورد
و ترک اتاق را بپوشا ند ، تا آبروی پدرش پیش مهمان نرود ؟؟
علی آقا بهجت هم نفهم ،الاغ ...
مرتیکه که خودت را عالم میدانی و به بهجت ارادت داری ،تو نباید دستی بالا میزدی و ترک دیوار را درست میکردی ؟
فقط بلدی پاچه بخوری و گریه کنی ؟؟
و ای نفهم بیشعوری که سالها باید بگذرد تا از این آبرو ریزی درس بگیری ...، این کجایش ربطی به شرافت و پاکی داشت ؟؟؟؟؟
به نگارنده پیشنهاد میکنم اگر چیز میزی میکشد ، ترک کند ، یا لااقل صاحب جنسش را عوض کند ، چون صددرصد جنسش قاطی دارد !!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر