نمیدانم با خواندن این خبر باید ناراحت بشوم یا آنکه خوشحال باشم ؟
بعضی از خبرها را اگر سرسری بخوانیم ظاهرا حاوی نکات مثبتی هستند و جز خبرهای خوب و خوش محسوب میگردند و سبب خوشحالی ما میشوند.
اما اگر کمی در خواندن و تحلیل از آن دقت کنیم و بیاندیشیم , نتیجه ای کاملا متفاوت بدست می آید , مانند این خبر :
[[ ۳۲ درصد از مدارس موجود در کشور با همت خیران مدرسه ساز ساخته شده است.به گزارش واحد مرکزی خبر، رییس مجمع خیران مدرسه ساز کشور امروز
در رودسرگفت : هم اکنون حدود ۵۰۱ هزار خیر ساکن ایران و خارج از کشور در ساخت مدرسه در ایران مشارکت دارند.
http://www.tabnak.ir/fa/news/394426
که در نگاه اول به این خبر و آگاهی از وجود افراد خیری که با ساختن مدرسه به باسواد شدن افراد جامعه و به رشد آگاهی کمک میکنند سبب شادی خواننده گانش میشود , اما ...,
اما اگر ما از اهمیت تحصیل و سواد در جامعه و نقش مدرسه و ساختمان و امکانات و تجهیزات آن در پرورش کودکانی که آینده کشور در دوران پیری و ناتوانی ما در دست آنهاست آگاه باشیم و بدانیم ,
رقم ٣٢ درصد که درست یک سوم از کل مدارس میباشد آدم را به فکر فرو میبرد وجای نگرانی دارد ... ؛
به فکر فرو میبرد زیرا :
میدانیم که یکی از مهمترین اولویت ها و وظایف و اصلی ترین اقدامات هر دولت و حکومتی اهتمام در حوزه آموزش وپرورش و کوشش برای تامین و ایجاد مراکز تحصیلی و تهیه امکانات و تجهیزات لازم بطور یکسان برای با سواد کردن تمام اقشار جامعه میباشد.
پس حکومت جمهوری اسلامی و دولتی که فقط سالیانه صدها میلیارد دلار درآمد از فروش نفت کشور دارد دارای چه مشکل و کمبودی میباشند که از هر سه مدرسه که برخی از آنها بعلت تعداد زیاد دانش آموز و کمبود ها بصورت دو شیفته کار میکند , یکی به مرحمت و لطف و آگاهی افراد خیر و نیکوکار از نبود و یا کمبود و نیاز به مدرسه در آن منطقه ساخته بشود و هزینه آنرا هم تمام و کمال از لطف و کرم و سخاوت خودشان پرداخت بکنند؟
و جای این نگرانی هست که :
آیا این مدارس خیرانه با آگاهی و رعایت ضوابط اصولی در شکل ساختمان و نوع و کیفیت استاندارد ملا ت و مصالح استفاده شده در ساختمان آن ساخته شده و آیا تصمیمات لازم برای امکانات رفاهی در جذب دانش آموز و تدابیر امنیتی برای حفظ جان آنها اتخاذ شده و در ساختن آنها بکار میرود ؟
تا امیدهای فردا و آینده سازان این مملکت قربانی بی لیاقتی و فساد دولت و دولتمردان و توان محدود نیکوکاران در پرداخت هزینه وسرهمبندی معماران در ساختن ساختمان آن مدارس , در صورت بروز حادثه ای نشوند ؟
بعضی از خبرها را اگر سرسری بخوانیم ظاهرا حاوی نکات مثبتی هستند و جز خبرهای خوب و خوش محسوب میگردند و سبب خوشحالی ما میشوند.
اما اگر کمی در خواندن و تحلیل از آن دقت کنیم و بیاندیشیم , نتیجه ای کاملا متفاوت بدست می آید , مانند این خبر :
[[ ۳۲ درصد از مدارس موجود در کشور با همت خیران مدرسه ساز ساخته شده است.به گزارش واحد مرکزی خبر، رییس مجمع خیران مدرسه ساز کشور امروز
در رودسرگفت : هم اکنون حدود ۵۰۱ هزار خیر ساکن ایران و خارج از کشور در ساخت مدرسه در ایران مشارکت دارند.
http://www.tabnak.ir/fa/news/394426
که در نگاه اول به این خبر و آگاهی از وجود افراد خیری که با ساختن مدرسه به باسواد شدن افراد جامعه و به رشد آگاهی کمک میکنند سبب شادی خواننده گانش میشود , اما ...,
اما اگر ما از اهمیت تحصیل و سواد در جامعه و نقش مدرسه و ساختمان و امکانات و تجهیزات آن در پرورش کودکانی که آینده کشور در دوران پیری و ناتوانی ما در دست آنهاست آگاه باشیم و بدانیم ,
رقم ٣٢ درصد که درست یک سوم از کل مدارس میباشد آدم را به فکر فرو میبرد وجای نگرانی دارد ... ؛
به فکر فرو میبرد زیرا :
میدانیم که یکی از مهمترین اولویت ها و وظایف و اصلی ترین اقدامات هر دولت و حکومتی اهتمام در حوزه آموزش وپرورش و کوشش برای تامین و ایجاد مراکز تحصیلی و تهیه امکانات و تجهیزات لازم بطور یکسان برای با سواد کردن تمام اقشار جامعه میباشد.
پس حکومت جمهوری اسلامی و دولتی که فقط سالیانه صدها میلیارد دلار درآمد از فروش نفت کشور دارد دارای چه مشکل و کمبودی میباشند که از هر سه مدرسه که برخی از آنها بعلت تعداد زیاد دانش آموز و کمبود ها بصورت دو شیفته کار میکند , یکی به مرحمت و لطف و آگاهی افراد خیر و نیکوکار از نبود و یا کمبود و نیاز به مدرسه در آن منطقه ساخته بشود و هزینه آنرا هم تمام و کمال از لطف و کرم و سخاوت خودشان پرداخت بکنند؟
و جای این نگرانی هست که :
آیا این مدارس خیرانه با آگاهی و رعایت ضوابط اصولی در شکل ساختمان و نوع و کیفیت استاندارد ملا ت و مصالح استفاده شده در ساختمان آن ساخته شده و آیا تصمیمات لازم برای امکانات رفاهی در جذب دانش آموز و تدابیر امنیتی برای حفظ جان آنها اتخاذ شده و در ساختن آنها بکار میرود ؟
تا امیدهای فردا و آینده سازان این مملکت قربانی بی لیاقتی و فساد دولت و دولتمردان و توان محدود نیکوکاران در پرداخت هزینه وسرهمبندی معماران در ساختن ساختمان آن مدارس , در صورت بروز حادثه ای نشوند ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر