آیا سبزه هفت سین نوروزی را برای دور انداختن سبز میکنیم ؟
رسم است که از چند روز قبل از نوروز مقداری جو یا گندم و یا عدس را خیس میدهند و با مرطوب نگهداشتن و سبز کردنش آن را برای سفره هفت سین آماده میکنند و آنرا نماد رشد سرسبزی و آبادی میدانند .
که رسمی زیبا و یادآوری خردمندانه تهیه محصول و آموزش اولیه کشاورزی به انسان است که در آئین زردشتی بهترین روش برای امرار معاش و پسندیده ترین شغل برای تهیه غذا و احتیاجات روزمره آدمی میباشد .
اما امروزه این رسم و آئین پاک و زیبا سرانجامی شوم و ناپاک و نادرستی پیدا کرده و آن بدور انداختن این سبزه در روز سیزده بدر در کنار رودها و خیابان ها و جاده ها و حتی در سطل اشغال است !
آیا بدور انداختن نعمت, دشمنی با خدا و کاری اهریمنی نیست ؟
آیا نتیجه زحمت و نگهداری را به سطل آشغال افکندن و تبدیل آن به زباله نشانه جهل و حماقت ما نیست ؟
آیا دور ریختن و بدور انداختن نماد رشد و برکت و بالندگی بد شگون و سبب بی برکت شدن و رفتن برکت از زندگی ما نیست ؟
که بدون شک و بی تردید این عمل ابلهانه و بی خردانه و شوم رسمی بجا مانده از نیاکان ما نبوده و باید رفتاری جاهلانه ای پس از شهر نشین شدن وجایگزین شدن اتومبیل و ماشین بجای اسب و قاطر در زندگی جدید ما باشد.
چرا که اجداد ما آنقدر فهم و شعور و مرام و خرد داشتند که این برکت خدا را دور نیاندازند بلکه آن را به اسب و خر خود بدهند و یا خوراک بز و گوسپند خود کنند.
و مطمئنا فلسفه این رسم زیبا نمیتواند دارای پایان و رفتاری بدین زشتی و بیخردی و پلیدانه ای داشته باشد .
بر ماست که دیگر هرگز چنین کاری نکنیم و چنین حماقتی را مرتکب نشویم وهرچه زودتر فکری برای استفاده بهینه از سبزه ها و بازیافت آن بکنیم و از نوروز آینده آنرا به مرحله اجرا در بیاوریم .//
رسم است که از چند روز قبل از نوروز مقداری جو یا گندم و یا عدس را خیس میدهند و با مرطوب نگهداشتن و سبز کردنش آن را برای سفره هفت سین آماده میکنند و آنرا نماد رشد سرسبزی و آبادی میدانند .
که رسمی زیبا و یادآوری خردمندانه تهیه محصول و آموزش اولیه کشاورزی به انسان است که در آئین زردشتی بهترین روش برای امرار معاش و پسندیده ترین شغل برای تهیه غذا و احتیاجات روزمره آدمی میباشد .
اما امروزه این رسم و آئین پاک و زیبا سرانجامی شوم و ناپاک و نادرستی پیدا کرده و آن بدور انداختن این سبزه در روز سیزده بدر در کنار رودها و خیابان ها و جاده ها و حتی در سطل اشغال است !
آیا بدور انداختن نعمت, دشمنی با خدا و کاری اهریمنی نیست ؟
آیا نتیجه زحمت و نگهداری را به سطل آشغال افکندن و تبدیل آن به زباله نشانه جهل و حماقت ما نیست ؟
آیا دور ریختن و بدور انداختن نماد رشد و برکت و بالندگی بد شگون و سبب بی برکت شدن و رفتن برکت از زندگی ما نیست ؟
که بدون شک و بی تردید این عمل ابلهانه و بی خردانه و شوم رسمی بجا مانده از نیاکان ما نبوده و باید رفتاری جاهلانه ای پس از شهر نشین شدن وجایگزین شدن اتومبیل و ماشین بجای اسب و قاطر در زندگی جدید ما باشد.
چرا که اجداد ما آنقدر فهم و شعور و مرام و خرد داشتند که این برکت خدا را دور نیاندازند بلکه آن را به اسب و خر خود بدهند و یا خوراک بز و گوسپند خود کنند.
و مطمئنا فلسفه این رسم زیبا نمیتواند دارای پایان و رفتاری بدین زشتی و بیخردی و پلیدانه ای داشته باشد .
بر ماست که دیگر هرگز چنین کاری نکنیم و چنین حماقتی را مرتکب نشویم وهرچه زودتر فکری برای استفاده بهینه از سبزه ها و بازیافت آن بکنیم و از نوروز آینده آنرا به مرحله اجرا در بیاوریم .//
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر