جمعه، اسفند ۱۶، ۱۳۹۲

براستی درد واقعی ما چیست و مشکل اصلی ما از کجا و در کجاست ؟

براستی درد واقعی ما چیست و مشکل اصلی ما از کجا و در کجاست ؟



باید قبول کنیم که آمار وزارت بهداشت در مورد تعداد افراد روان پریش و روانی جامعه حقیقت ندارد و باید خیلی بیشتراز این تعداد باشد !

چون به گزارش خبرگزاری پارسینه :

 
[[  20 ميليون نفر, حداقل در 8 سال گذشته به شماره‌هاي 8 خطه و 10 خطه و 20 خطه آتش‌نشاني و اورژانس و پليس 110 تلفن كرده و توي گوشي تلفن فوت كرده‌اند، فحش داده‌اند، خود را مضطرب نشان داده و درخواست امداد كرده‌اند و بعد از رسيدن ماموران امدادي به نشاني اعلام شده، برايشان دست تكان داده و خنديده‌اند !! اتفاقا آنها هم خودشان را خيلي آدم‌هاي با شخصيتي مي‌دانند. بين شان هم مي‌شود از همه نوع قشري سراغ گرفت.]]




دقت کنید ٢٠ میلیون در ٨ سال میشود سالی ٢ میلیون و ٥٠٠ هزار نفر و روزی ٦٨٥٠ نفر و ساعتی ٢٨٥ نفر و دقیقه ای ٤ نفر ...!

حالا بیایید و کلاه خودمان را قاضی کنیم و منصفانه فکر کنیم که آیا فردی که به تلفن های امدادی مانند اورژانس و آتش نشانی به دروغ زنگ میزند و درخواست کمک میکند و آدرس دروغی میدهد و یا نه فقط فوت میکند و یا به آنها فحش میدهد و تماس را قطع میکند ,
از نظر روانی یک آدم متعادل و سالم و بدون مشکل به حساب می آید؟

آیا چنین شخصی وچنین شخصیتی را میتوانیم یک آدم شوخ و بامزه ای تصور کنیم ؟

مطمئنا خیر ,
به هیچ وجه و تحت هیچ عنوانی نمیتوانیم این عمل احمقانه , شرم آور , هزینه بر را شوخی و یا بامزگی و یا برای پر کردن اوقات فراغت تصور کنیم .

این عمل را جز از یک دیوانه , روان پریش , مسئله دار که دارای مشکلات روحی و روانی حادی هست , نمیشود انتظار داشت.


حتی ما نمیتوانیم با هیچ دلیل و منطقی آنرا به نفهمی و یا جهالت نسبت دهیم !

بد نیست بدانیم که فقط  :

[[ سال 90، گزارش يكي از نشريات اعلام مي‌كرد كه هر ماموريت آتش‌نشاني حدود 4ميليون و 600هزار تومان هزينه ايجاد مي‌كند. ]]

درد واقعی ما مردم ایران چیست ؟

ریشه اصلی این مشکل ما در کجاست ؟

آیا بستگی به موقعیت جغرافیائی ما دارد ؟

آیا مربوط به بهداشت و تغذیه  و آب و هوای ماست ؟

آیا از بی توجهی والدین در تربیت و پرورش فرزندان نشات میگیرد ؟

آیا از ناکارامدی سیستم آموزشی و روش های تربیتی نادرست در مدارس ماست؟

آیا این رفتار ها میتواند واکنشی به عدم آزادی های اجتماعی باشد ؟

آیا این رفتار ها یک ناهنجاری برآمده از گذر سنت به سوی مدرنیته است ؟

آیا دیگر کشورها هم چنین رفتاری با چنین حجمی را داشتند و دارند؟ 

واقعا درد ما چیست و مشکل اصلی ما از کجاست ؟

هیچ نظری موجود نیست: