ساکورا جشن شکوفه های گیلاس
ساکورا یکی از زیباترین و دلپذیرترین جشنهای دنیاست.
جشن رابطه احساس آدمی با شکوفه , یعنی با زیباترین پدیده طبیعت.
زیباترین حالت یک درخت درست زمانی هست که غرق شکوفه باشد و درختان گیلاس ساکورا ( این درختهای گیلاس شکوفه بسیار زیادی دارند ولی هرگز گیلاس نمیشوند ) وقتی شکوفه های آن کامل شکفته میشود منظره درختان سفید پوش بعد از بارش یک برف سنگین را در ذهن تداعی میکند.
و ریزش گلبرگ های آن که همانند بارش برف است این تصور را قوت میبخشد و دوچندان میکند .
جشن ساکورا با شکفتن اولین شکوفه ها آغاز میشود و با ریزش گلبرگ ها ی آن و سبز شدن برگها به پایان میرسد.
چشم بادامی ها از هر قشر و طبقه ای در زیر درختان پر شکوفه گرد هم می آیند و مشغول خوردن و نوشیدن و خندیدن و شادی کردن و برطرف کردن کدورت ها از یکدیگر میشوند. و به این مراسم هانامی یا گل دیدن میگویند.
واگر شما از مکانهای تجمع دیدن کنید میبینید که همه مشغول خندیدن و آواز خواندن و رقصیدن و شادی کردن هستند و یا مشغول تعارف کردن آبجو و مشروب به رهگذران میباشند.
و رهگذری که دعوت آنها را قبول میکند با تشویق حاضرین مواجه میشود و همه برای گفتن به سلامتی (( به ژاپنی کام پاین میگویند )) جامهای خود را دردست میگیرند و با گفتن کامپاین با رهگذر همراهی میکنند و مینوشند و باز رهگذری دیگر , بعدی ....
در این جشن چند نکته جالب و قابل توجه وجود دارد :
١- تمامی ژاپنی ها از کودک تا پیر مردان و پیر زنان ویلچر نشین در این مراسم شرکت میکنند ( مربیان مهد کودک هاقبل ازظهر , کودکان خردسال رادرصف های طویل و کودکانی که هنوز توان راه رفتن را ندارد در ارابه مینشانند ودر حین خواندن آوازهای کودکانه به تماشای ساکورا میروند)
٢- شخصا تابحال هیچ گونه برخورد زشت و یا درگیری را در این تجمعات ندیدم حتی زمانی که مست ها تلو تلو خوران در وسط سفره های پهن شده می افتند و یا با کفش از میان آنها میگذرند و یا توپ بچه ها به غذا ها و مشرب ها اصابت میکند و لیوانها را میشکند و ...
هرگز برخورد تندی ندیدم و همیشه با خوشروئی گذشت کرده اند .
٣- پس از اتمام مراسم و باز گشت بازدید کننده ها اگر از آن مکانها گذر کنید انگار هیچ کسی آنجا نبوده و شما حتی فیلتر سیگاری هم بر روی زمین نخواهید دید .
نظافت و جمع آوری زباله ها یکی از وظایف فراموش نکردنی ژاپنی هاست و شما هرگز کسی را بدون جمع کردن اشغال و زباله های خودش در حال ترک مکان مزبور نمیبینید.
( زمین خوردن مستها در حین دولا شدن برای جمع آوری زباله یکی از سوژه های خنده این مراسم هست )
٤- جدیت افراد مسن و سالخوردگان برای برگزاری این مراسم اعجاب آور است و دیدن افراد سالخورده نشسته بر ویلچر و یا خوابیده در برانکارد و یا پتو پیچ شده در کنار سفره ها و خانواده ها , گواه بر این جدیت و نشان از عشق آنها به این مراسم میباشد.
اما چیزی که برای من هنوز حل نشده و راز گونه و معما باقی مانده عکس انداختن پیرمردان وپیرزنانی با دوربینهائی همسن و سال خودشان از شکوفه ها و از فاصله کم و نمای نزدیک میباشد.
کاری که هرساله و با جدیت انجام میدهند!!
و برای من این سوال پیش آمده که آیا مگر شکوفه امسال با شکوفه سال قبل تفاوتی دارد؟
آیا رنگشان فرق میکند ؟
یا شکل گلبرگ های آنها هرساله تغییر میکند؟
آیا درازای پرچم های درون شکوفه ها در سالها نوسانی دارد ؟
آیا هر شکوفه نشان و علامتی مخصوص همان سال را داراست ؟
آیا صاحب عکس که همیشه از فاصله ای کمتر از ٣٠ سانتیمتر از نمای نزدیک از
شکوفه ها عکس میگیرد میتواند از میان سی و یا چهل یا پنجاه عکس با نمائی یکسان پی به سال شکوفا شدن آن پی ببرد ؟
چند سالی دقت کردم و عکس گرفتم ولی وقتی مقایسه کردم , همه آنها باهم یکی بود و هیچ فرقی باهم نمیکرد و با هم مو نمیزد ...!!!
پس چرا این پیر مردان و پیر زنان با چنین جدیتی و با زحمت بسیار برای کنترل و جلوگیری و مهار لرزش دستان خودشان هر ساله همان عکس ها را میگیرند ؟
و هر وقت این سوال را از هر کدام از آنها پرسیدم که :
ببخشید مگر شکوفه امسال با شکوفه های پارسال یا سالهای قبل فرقی میکند که شما هرساله عکس نمای نزدیک از آنها میگیرید ؟
فقط با خنده و لبخند مواجه شدم و گاه همراه با قهقهه گفته اند :
نه هیچ فرقی با هم ندارند ....
و باز من حیران میمانم که پس چرا باز هم از نمای نزدیک و با زحمت از این شکوفه ها چنین عکسی میگیرند؟!!
ساکورا یکی از زیباترین و دلپذیرترین جشنهای دنیاست.
جشن رابطه احساس آدمی با شکوفه , یعنی با زیباترین پدیده طبیعت.
زیباترین حالت یک درخت درست زمانی هست که غرق شکوفه باشد و درختان گیلاس ساکورا ( این درختهای گیلاس شکوفه بسیار زیادی دارند ولی هرگز گیلاس نمیشوند ) وقتی شکوفه های آن کامل شکفته میشود منظره درختان سفید پوش بعد از بارش یک برف سنگین را در ذهن تداعی میکند.
و ریزش گلبرگ های آن که همانند بارش برف است این تصور را قوت میبخشد و دوچندان میکند .
جشن ساکورا با شکفتن اولین شکوفه ها آغاز میشود و با ریزش گلبرگ ها ی آن و سبز شدن برگها به پایان میرسد.
چشم بادامی ها از هر قشر و طبقه ای در زیر درختان پر شکوفه گرد هم می آیند و مشغول خوردن و نوشیدن و خندیدن و شادی کردن و برطرف کردن کدورت ها از یکدیگر میشوند. و به این مراسم هانامی یا گل دیدن میگویند.
واگر شما از مکانهای تجمع دیدن کنید میبینید که همه مشغول خندیدن و آواز خواندن و رقصیدن و شادی کردن هستند و یا مشغول تعارف کردن آبجو و مشروب به رهگذران میباشند.
و رهگذری که دعوت آنها را قبول میکند با تشویق حاضرین مواجه میشود و همه برای گفتن به سلامتی (( به ژاپنی کام پاین میگویند )) جامهای خود را دردست میگیرند و با گفتن کامپاین با رهگذر همراهی میکنند و مینوشند و باز رهگذری دیگر , بعدی ....
در این جشن چند نکته جالب و قابل توجه وجود دارد :
١- تمامی ژاپنی ها از کودک تا پیر مردان و پیر زنان ویلچر نشین در این مراسم شرکت میکنند ( مربیان مهد کودک هاقبل ازظهر , کودکان خردسال رادرصف های طویل و کودکانی که هنوز توان راه رفتن را ندارد در ارابه مینشانند ودر حین خواندن آوازهای کودکانه به تماشای ساکورا میروند)
٢- شخصا تابحال هیچ گونه برخورد زشت و یا درگیری را در این تجمعات ندیدم حتی زمانی که مست ها تلو تلو خوران در وسط سفره های پهن شده می افتند و یا با کفش از میان آنها میگذرند و یا توپ بچه ها به غذا ها و مشرب ها اصابت میکند و لیوانها را میشکند و ...
هرگز برخورد تندی ندیدم و همیشه با خوشروئی گذشت کرده اند .
٣- پس از اتمام مراسم و باز گشت بازدید کننده ها اگر از آن مکانها گذر کنید انگار هیچ کسی آنجا نبوده و شما حتی فیلتر سیگاری هم بر روی زمین نخواهید دید .
نظافت و جمع آوری زباله ها یکی از وظایف فراموش نکردنی ژاپنی هاست و شما هرگز کسی را بدون جمع کردن اشغال و زباله های خودش در حال ترک مکان مزبور نمیبینید.
( زمین خوردن مستها در حین دولا شدن برای جمع آوری زباله یکی از سوژه های خنده این مراسم هست )
٤- جدیت افراد مسن و سالخوردگان برای برگزاری این مراسم اعجاب آور است و دیدن افراد سالخورده نشسته بر ویلچر و یا خوابیده در برانکارد و یا پتو پیچ شده در کنار سفره ها و خانواده ها , گواه بر این جدیت و نشان از عشق آنها به این مراسم میباشد.
اما چیزی که برای من هنوز حل نشده و راز گونه و معما باقی مانده عکس انداختن پیرمردان وپیرزنانی با دوربینهائی همسن و سال خودشان از شکوفه ها و از فاصله کم و نمای نزدیک میباشد.
کاری که هرساله و با جدیت انجام میدهند!!
و برای من این سوال پیش آمده که آیا مگر شکوفه امسال با شکوفه سال قبل تفاوتی دارد؟
آیا رنگشان فرق میکند ؟
یا شکل گلبرگ های آنها هرساله تغییر میکند؟
آیا درازای پرچم های درون شکوفه ها در سالها نوسانی دارد ؟
آیا هر شکوفه نشان و علامتی مخصوص همان سال را داراست ؟
آیا صاحب عکس که همیشه از فاصله ای کمتر از ٣٠ سانتیمتر از نمای نزدیک از
شکوفه ها عکس میگیرد میتواند از میان سی و یا چهل یا پنجاه عکس با نمائی یکسان پی به سال شکوفا شدن آن پی ببرد ؟
چند سالی دقت کردم و عکس گرفتم ولی وقتی مقایسه کردم , همه آنها باهم یکی بود و هیچ فرقی باهم نمیکرد و با هم مو نمیزد ...!!!
پس چرا این پیر مردان و پیر زنان با چنین جدیتی و با زحمت بسیار برای کنترل و جلوگیری و مهار لرزش دستان خودشان هر ساله همان عکس ها را میگیرند ؟
و هر وقت این سوال را از هر کدام از آنها پرسیدم که :
ببخشید مگر شکوفه امسال با شکوفه های پارسال یا سالهای قبل فرقی میکند که شما هرساله عکس نمای نزدیک از آنها میگیرید ؟
فقط با خنده و لبخند مواجه شدم و گاه همراه با قهقهه گفته اند :
نه هیچ فرقی با هم ندارند ....
و باز من حیران میمانم که پس چرا باز هم از نمای نزدیک و با زحمت از این شکوفه ها چنین عکسی میگیرند؟!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر