ایرانی یکیش کمه و دوتاش زیاد

ایرانی یکیش کمه و دوتاش زیاد

یکی از دوستانم که سابقه کار کردن در خارج از کشور رو داشت میگفت :

یکی از مشکلات بزرگ در میان جوامع بزرگ وکوچک ایرانی در خارج از کشور،

عدم تفاهم و ناسازگاری تا درگیری فیزیکی وتا قتل هم بوده و هست  و جمع های

ما اکثرا عمر کوتاه با پایان هایی تلخ بوده که سبب آبرو ریزی و مایه شرمندگی

میشد  و در جمع های کارگری بنا به عللی شدیدتر بود  که این گیر ها و درگیریها

از محل کار تا به خانه هم  کشیده میشد{{ که مصداق ((جهنم =عذاب تحمل دیگران )) میشد }}

و اوقاتی را که میشد به شادی و راحتی گذراند تبدیل به غصه و عذاب میکردند و سیاهی ان تا

آخر عمر به روح شان سایه میندازه .//

 

این دوست ما میگفت :در یک کارخانه کوچکی  تنها کارگر خارجی بودم  و خیلی عزیز و با

کمال خوشبختی به کار مشغول و صاحب کار پابه سن گذاشته مهربانی که علاقه  خاصی هم

بمن داشت  و ایشون تجربه کاری زیادی با کارگران خارجی بالاخص ایرانی ها داشت  اما بعلت

درگیری ها و دردسر سازی های مختلف و زیاد همه را جواب کرده بود , با اینکه بسیار از کار

کردن و سرعت یادگیری و مسولیت پذیری ایرانی ها راضی بود//

در یکی از روز های دریافت حقوق بعد از تحویل پاکت حقوق و تشکر از کار خوب من , گفت :

دوست داشتم تمام پرسنل کارخانه ام ایرانی ها بودند , اما دانستم و فهمیدم که :

ایرانی یکیش کمه ، دوتاش زیاد  و با افسوس سری هم تکان داد //

تا صبح فردا به حرفش فکر میکردم ،نه تنها حقیقت محض بود که تکمیلش هم کردم //

ایرانی یکیش کمه ،و، دوتاش زیاد و 

 

در تنهایی گم میشن ،و، در جمع همدیگر رو خراب میکنند .....