هرزه گوئی از شجاعت خمینی تا تشبیه رضا شاه به دیو و دلبر
مهرداد خدیر در نوشته ای [ رضا شاه؛ از «دیو» روایت رسمی تا «دلبر» شبکه «من و تو» ] دلبر نشان دادن رضا شاه بزرگ را توسط تلویزیون من و تو را از بیعرضگی صدا و سیمای جمهوری اسلامی در دیو نشان دادن رضا شاه میداند و نقطه ضعف شان را در فقط , نقد از منظر سنت آنها از رضا شاه میداند و مینویسد :
( اگر شبکه من وتو می تواند سیمای دلبرانه تصویر کند شاید به این خاطر باشد که می داند رسانه های رسمی در ایران تنها از منظر «سنت» نقد می کنند و نه از پنجره آزادی. حال آن که ایرانیان اگر هم به ظاهر، تنها مدرنیسم و تجدد را بستایند در دل اما ستاینده روح مدرنیته اند که همان آزادی و هویت مستقل فردی و انسانی است.)
م.خ : http://www.asriran.com/fa/news/347729/رضا-شاه-از-دیو-روایت-رسمی-تا-دلبر-شبکه-من-و-تو
من تنها برای نشان دادن پایبندی ایشان به هویت مستقل فردی و انساندوستی و انسانیت انسانی ایشان و برداشت از آزادی و آزادگی از منظر آقای مهرداد خدیر , توجه شما را به نوشته نامبرده در مورد آیتالله خمینی و پذیرش قطعنامه ٥٩٨ و قبول آتش بس بین ایران و عراق پس از هشت سال جنگ بیهوده و خانمانسوز جلب میکنم و قضاوت را به خوانندگان محترم میسپارم تا خودشان داوری کنند که چنین شخصی وقتی با بلاهت تمام قبول قطعنامه را یک شجاعت برای امام عزیزشان میدانند و قید میکنند چگونه میتوان تشبیه دیو و دلبر او را در مورد پدر ایران نوین و خزعبلات دیگرش در مورد آزادی و انسانیت و هویت مستقل فردی را از او بپذیریم و باور کنیم؟
و چگونه ما باید قبول کنیم که چنین شخصی وقتی برای مسبب و به پایان برنده هشت سال جنگی که جز کشتار جوانان و ویرانی مملکت هیچ سود دیگری نداشته , صفت شجاعت را به کار میبرد , فهم و درک درستی از واژگان آزادی و انسانیت و هویت و استقلال فردی و دیگر کلمات و واژه های زبان پارسی دارد؟
و چطور باور کنیم که این شخص میتواند یک سردبیر و روزنامه نگار و اصلاح طلب باشد ؟؟
مهرداد خدیر و مقاله [[ پذیرش قطعنامه، روز شجاعت امام(ره) بود !! ]]
( 27 تیر اما بی گمان "روز شجاعت امام خمینی" است. روز دیگری در توصیف شجاعت های او و این بار بر پایه «مصلحت». 27 تیر روز شجاعت امام است به خاطر ترجیح مرارت جام زهر قبول قطعنامه بر احساس حلاوت اصرار بر مواضع گذشته. به سبب ترجیح نظر «تمام کارشناسان سیاسی و نظامی» بر «نظر خود تا چند روز قبل از آن». به دلیل قبول مسوولیت به جای نسبت دادن آن به دیگران.27 تیر 67 را اگر نتوان به عنوان روز فتح جشن گرفت می توان به خاطر شجاعت امام در تغییر نظر خود و ترجیح مصلحت و واقع گرایی سیاسی بر آرمان خواهی های پرهزینه گرامی داشت.)
م. خ : http://www.hashemirafsanjani.ir/content/%D9%
و من فقط به ایشان دوستانه توصیه میکنم : که آقای محترم , لازم نیست که آدم در هر موردی ادعای فضل و اظهار نظر بکند و قلمش را بگرداند و کاغذ را سیاه بکند .//
مهرداد خدیر در نوشته ای [ رضا شاه؛ از «دیو» روایت رسمی تا «دلبر» شبکه «من و تو» ] دلبر نشان دادن رضا شاه بزرگ را توسط تلویزیون من و تو را از بیعرضگی صدا و سیمای جمهوری اسلامی در دیو نشان دادن رضا شاه میداند و نقطه ضعف شان را در فقط , نقد از منظر سنت آنها از رضا شاه میداند و مینویسد :
( اگر شبکه من وتو می تواند سیمای دلبرانه تصویر کند شاید به این خاطر باشد که می داند رسانه های رسمی در ایران تنها از منظر «سنت» نقد می کنند و نه از پنجره آزادی. حال آن که ایرانیان اگر هم به ظاهر، تنها مدرنیسم و تجدد را بستایند در دل اما ستاینده روح مدرنیته اند که همان آزادی و هویت مستقل فردی و انسانی است.)
م.خ : http://www.asriran.com/fa/news/347729/رضا-شاه-از-دیو-روایت-رسمی-تا-دلبر-شبکه-من-و-تو
من تنها برای نشان دادن پایبندی ایشان به هویت مستقل فردی و انساندوستی و انسانیت انسانی ایشان و برداشت از آزادی و آزادگی از منظر آقای مهرداد خدیر , توجه شما را به نوشته نامبرده در مورد آیتالله خمینی و پذیرش قطعنامه ٥٩٨ و قبول آتش بس بین ایران و عراق پس از هشت سال جنگ بیهوده و خانمانسوز جلب میکنم و قضاوت را به خوانندگان محترم میسپارم تا خودشان داوری کنند که چنین شخصی وقتی با بلاهت تمام قبول قطعنامه را یک شجاعت برای امام عزیزشان میدانند و قید میکنند چگونه میتوان تشبیه دیو و دلبر او را در مورد پدر ایران نوین و خزعبلات دیگرش در مورد آزادی و انسانیت و هویت مستقل فردی را از او بپذیریم و باور کنیم؟
و چگونه ما باید قبول کنیم که چنین شخصی وقتی برای مسبب و به پایان برنده هشت سال جنگی که جز کشتار جوانان و ویرانی مملکت هیچ سود دیگری نداشته , صفت شجاعت را به کار میبرد , فهم و درک درستی از واژگان آزادی و انسانیت و هویت و استقلال فردی و دیگر کلمات و واژه های زبان پارسی دارد؟
و چطور باور کنیم که این شخص میتواند یک سردبیر و روزنامه نگار و اصلاح طلب باشد ؟؟
مهرداد خدیر و مقاله [[ پذیرش قطعنامه، روز شجاعت امام(ره) بود !! ]]
( 27 تیر اما بی گمان "روز شجاعت امام خمینی" است. روز دیگری در توصیف شجاعت های او و این بار بر پایه «مصلحت». 27 تیر روز شجاعت امام است به خاطر ترجیح مرارت جام زهر قبول قطعنامه بر احساس حلاوت اصرار بر مواضع گذشته. به سبب ترجیح نظر «تمام کارشناسان سیاسی و نظامی» بر «نظر خود تا چند روز قبل از آن». به دلیل قبول مسوولیت به جای نسبت دادن آن به دیگران.27 تیر 67 را اگر نتوان به عنوان روز فتح جشن گرفت می توان به خاطر شجاعت امام در تغییر نظر خود و ترجیح مصلحت و واقع گرایی سیاسی بر آرمان خواهی های پرهزینه گرامی داشت.)
م. خ : http://www.hashemirafsanjani.ir/content/%D9%
و من فقط به ایشان دوستانه توصیه میکنم : که آقای محترم , لازم نیست که آدم در هر موردی ادعای فضل و اظهار نظر بکند و قلمش را بگرداند و کاغذ را سیاه بکند .//
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر