جامی که خمینی نوشید ولی زهر آن بکام مردم ایران رفت

جامی که خمینی نوشید ولی زهر آن بکام مردم ایران رفت

 ٢٧ تیر ماه روز قبول قطعنامه ٥٩٨ شورای امنیت از جانب همان خمینی هست که میگفت :  اگر این جنگ بیست هم طول بکشد ما ایستاده ایم !

پذیرفتن قطعنامه ای که او آنرا تشبیه به نوشیدن جام زهری کرد که زهرش فقط به کام مردم ایران رفت...

زهر یک میلیون جوان کشته و مجروح و معلول و موجی و شیمیائی...

زهر ویرانی تمام زیر ساختهای اقتصادی ایران...

زهر خرابی خانه ها و ویرانی زندگی و آوارگی مردم ...

زهر هشت سال جنگیدن برای هیچ ...



زهر بازیچه دست کارخانجات اسلحه سازی غرب شدن...

زهر دود کردن سرمایه های انسانی و اقتصادی بخاطر رفتن به قدس ...

زهر رفع نشدن فتنه در عالم و هوار شدن آن بر سر مردم ایران...

زهر ارزش شدن حماقت ها و چفیه و پلاک برای مشتی لاشخور و فرصت طلب ...

زهر جنگیدن با دشمنان کافری که اینک برادران مظلوم ما شدند...

زهر جنگیدن ما و سود و استفاده بردن امریکا و انگلیس از آن ...

زهرنداشتن پول برای خریدن داروی شیمیائی ها و موجی ها و مجروحان جنگ ...

زهر فقیرتر شدن و سخت تر شدن وضعیت مردم حتی از دوران و زمان جنگ...

زهر ساختن راه و بیمارستان و نیروگاه بجای دریافت غرامت جنگ...

زهر تصرف ریاست قوای قضاییه و مقننه و سردار شدن متولیدن عراقی ...

زهر زیارت کربلائی که آخر بست سربازان آمریکائی راهش برای زائرین باز شد ...

زهر بجای ماندن ویرانی و محرومیت در استانهای جنگ زده پس از ٢٦ سال ...



زهر نداشتن کار و آب آشامیدنی سالم برای مردم دلیر و جنگ زده استان خوزستان ...

زهر از دست دادن شرف و عزتی که در گرو همان جنگ بود ...

زهر لعنت بودن جنگ برای مردم و رحمت و نعمت بودن آن برای خمینی و دیگر آخوند ها ...



زهر تاثیرات منفی جنگی که تازه دارد خودش را نشان بدهد و بروز میکند ...

زهر آزاد بودن و ریاست مسببین و مسئولان جنگ ویرانگر و دادگاهی نشدن آنها ...

زهر جنگی که هیچ , هیچ سود منفعتی برای کشور و مردم ایران نداشت ...

خمینی جام خالی را سر کشید...

و زهر واقعی جنگ به کام مردم رفت و هنوز هم میرود و خواهد رفت...