ایرانی ، باور کن این زندگی سزاوار واین وضعیت حق تو نیست

ایرانی ، باور کن این زندگی سزاوار واین وضعیت حق تو نیست



اگر از دنبال آزادی رفتن خسته شدی .....

اگر دموکراسی را دست نیافتنی می بینی ......

اگر از وعده ها و حرف ها و آدم ها زده شدی ....

اگر همه را سروته یک کرباس میبینی و به کسی دلخوش نیستی.....

اگر از اختلافات و دعواهای پایان ناپذیر سرخورده هستی ....

اگر از این همه تخریب و تهمت و توهین منزجر شدی .......

اگر از واژه ها و کلماتی چون ،مردمسالاری دینی و جامعه مدنی و حکومت لائیست و آزادی خلق قهرمان و رفراندم آزاد و روشنفکر دینی و جدائی دین از سیاست و مبارزه مسلحانه و نافرمانی مدنی و اصلاح طلبی
و پیشبرد اصلاحات و دولت سکولار و جمهوری اسلامی و حکومت پادشاهی و پارلمانی و جمهوری خواهی و دولت لیبرال دموکرات وملی گرائی مذهبی و نظام مقدس و بدت آمده و حالت بهم میخوره ........

واگر از همه چیز بیزارو از همه کس متنفر هم که شده باشی .....

باز حق نداری که ناامید و منفعل و بی تفاوت باشی..... ،
 
چرا که همه چیز به خواسته و خواستن تو بستگی داره ......

اگر از خدا رو برگرداندی وفکرمیکنی که نیست .......

اگر دین را وسیله ای برای حکومت کردن و تحمیق دیگران میدونی ...

اگر دیگر هیچ چیز مقدسی برای تو وجود نداره ........

اگر تصور میکنی که در هفت آسمان تو بی ستاره ای .....

اگر باور کردی که نسل سوخته و نسل قربانی نسلهای قبلی شدی ....

اگر خیال میکنی که به تو خوشبختی و سعادت نیامده .......

اگر نه بخت و اقبالت بلنده و شانس هیچوقت در تو نزده .......

اگر فکر مینی که فقط برای بدبختی و شنیدن ( نه ) آفریده شدی ....

اگر تابحال برای یکبار هم زندگی به تو لبخند نزده .....

باز هم تو حق نداری که فکر کنی این قسمت و تقدیر و سرنوشت تو هست

و بی خیال خودتو به دست آن بسپری و نمیتونی ناامید باشی که ,

آن فردای خوب از برای تو و فرزندان تو نباشه ......

چرا که ایران با تمام نفت و گاز و ذخایر و معادن و ثروتش و موقعیت های بی نظیرش ، با تمام وسعتش با تمام داشته ها و دارائی هایش ، متعلق به تو هم هست .....

و تو هم از آن سهم دا ری و حق تو و فرزندانت هست و میتوانی با آن در نهایت رفاه و آسایش و آرامش و سربلندی و زندگی بسیار خوبی را برای خودت و خانواده و فرزندانت درست کنی  و این حق تو هست که بهتر و آرامتر و مرفه تر زندگی کنی..........

 چون این حق را خاک و نام کشورت به تو داده و بخشیده است ./

و بدان که ما سزاوار این فقر و فلاکت و بدبختی و این وضعیت موجود
نیستیم و شایسته زندگی بهتر و امنیت و آسایش و آرامش بیشتری هستیم که باید آنرا بخواهیم و بگیریم و بدست بیاوریم و از آن بخوبی نگهداری کنیم ./

که همه اینها فقط به خواسته و خواستن تو بستگی داره ،

پس بخواه که خواستن توانستن است  ........../