آخوندی که بیشرمانه دروغ میگوید !
باید بحال آن ابلهانی که این آخوند دروغگوی وقیح مرجع تقلید آنان هست زارزار گریست.
بدبخت کسانی که از این درغگو تقلید میکنند ...
بیچاره کسیکه پای منبر این شیاد مینشیند ...
کافردرمانده کسیکه برای فریضه های دینی خود به او اقتداء میکند!
در حالیکه سگ شدن و بخود زنجیر بستن و واق واق کردن برای امام حسین و سینه خیز رفتن و همچون کرم و حشره بر روی زمین خزیدن در کارناوال ها و شو های خیابانی محرم مد شده و سال بسال باشکوه تر برگزار میشود این آخوند شیاد دروغگو با بودن عکس و مدرک چنین بی شرمانه دروغ میگوید :
[یه گزارش پارسینه در سایت رسمی آیت الله سیدمحمد حسینی شاهرودی از مراجع تقلید، سئوال و جوابی درباره برخی عزاداری های نامتعارف آمده است که عینا این سئوال و جواب را از نظر می گذرانید:
سوال :شخصى كه از زيارت امام رضا(عليه السلام) بازگشته بود ، نقل مى كرد كه :
« اخيراً در ايران در روز عاشورا دسته عزادارى تشبيه به حيوانات بيرون مى آيد . چگونه ممكن است به هر روشى كه مى خواهند عزادارى كنند و همچون سگ ها ، سينه خيز مى روند ، اين ها فردا ، با صداى چهارپايان و چيزهايى مانند آن ، به عنوان عزادارى بيرون مى آورند كه موجب شگفتى شد . » بفرمائيد واقعيت قضيه چيست و آيا در مشهد ، چنين كرده اند ؟
جواب : آن شخص ، اين قضيه را به صورت زشت و نامربوطى براى شما نقل كرده است . واقعيت اين است كه گروهى از مؤمنين شهرهاى دور ، به زيارت حضرت امام رضا(عليه السلام) مى آيند كه گاهى با ايام سوگوارى ( محرم و صفر ) هم زمان مى شود .
وقتى به صحن شريف رضوى يا نزديك آن مى رسند ، از شوق و محبت امام(عليه السلام) ، هيجانى شده بر زمين مى افتند و خداى تعالى را ، بر اين نعمت بزرگ و توفيق زيارت ، سجده مى كنند .
چرا كه زيارت جسمى است كه روحش طلب است . دوست ، آنها را بر وصال خود طلبيده و اجازه ديدارش را داده است . در نتيجه ، آنها از شدت شوق و حب و فروتنى ، صورت بر خاك گذارده و به سوى مرقد ، مى كشد . اينجاست كه عقل ، در برابر جريان عشق و محبت دست بسته و متحير مى ماند . محب ، آنگاه كه محبوبش به وصال مى خواندش ، در گامهايش توان ايستادن نمى يابد و از شدت شوق ، بر زمين مى افتد و با سر به سوى او مى رود . اين حالت ، مظهرى از مظاهر محبت و نشانى از نشانه هاى شوق است .
تا وقتى به عنوان مطلوبيت استحباب شرعى و نوعى از زيارات مستحبى ، تلقى نشود ، مانعى ندارد . بلكه امرى عادى است و از محبى كه نائل به ديدار محبوبش شده ، سر مى زند . همان گونه كه ، در و ديوار و عتبه مقدسه را مى بوسند .
و ما حبّ الديار شغفن قلبى *** ولكن حبّ من سكن الديار ( مجنون در عشق ليلى ، سرود كه : دوستى اين ديار نيست كه قلبم را ربوده است بلكه دوستى ساكن اين ديار است كه مرا ربوده است . « مترجم » )( اين تعبير لطيف در داستان حضرت يوسف(عليه السلام) هم آمده است :(قد شغفها حبّاً) « همانا ( يوسف ) دل او ( زليخا ) را از سر محبت ، ربوده است » يوسف : 30 ).
ممكن است ، اين عمل مؤمنين را ، به عنوان اظهار محبت به اهل بيت(عليهم السلام) و بزرگداشت شعائر دانست كه مى تواند استحباب شرعى هم كسب كند . به هر حال ، اين از اظهار حزن و عزا نبوده و ربطى هم به شعائر حسينى ندارد و منظور ، اصلا اين نبوده است .]]
بگو بی وجدان مثل کرم خزیدن و ول خوردن را میگوئی سجده احترام , این یکی را چه میگوئی ؟
باید بحال آن ابلهانی که این آخوند دروغگوی وقیح مرجع تقلید آنان هست زارزار گریست.
بدبخت کسانی که از این درغگو تقلید میکنند ...
بیچاره کسیکه پای منبر این شیاد مینشیند ...
کافردرمانده کسیکه برای فریضه های دینی خود به او اقتداء میکند!
در حالیکه سگ شدن و بخود زنجیر بستن و واق واق کردن برای امام حسین و سینه خیز رفتن و همچون کرم و حشره بر روی زمین خزیدن در کارناوال ها و شو های خیابانی محرم مد شده و سال بسال باشکوه تر برگزار میشود این آخوند شیاد دروغگو با بودن عکس و مدرک چنین بی شرمانه دروغ میگوید :
[یه گزارش پارسینه در سایت رسمی آیت الله سیدمحمد حسینی شاهرودی از مراجع تقلید، سئوال و جوابی درباره برخی عزاداری های نامتعارف آمده است که عینا این سئوال و جواب را از نظر می گذرانید:
سوال :شخصى كه از زيارت امام رضا(عليه السلام) بازگشته بود ، نقل مى كرد كه :
« اخيراً در ايران در روز عاشورا دسته عزادارى تشبيه به حيوانات بيرون مى آيد . چگونه ممكن است به هر روشى كه مى خواهند عزادارى كنند و همچون سگ ها ، سينه خيز مى روند ، اين ها فردا ، با صداى چهارپايان و چيزهايى مانند آن ، به عنوان عزادارى بيرون مى آورند كه موجب شگفتى شد . » بفرمائيد واقعيت قضيه چيست و آيا در مشهد ، چنين كرده اند ؟
جواب : آن شخص ، اين قضيه را به صورت زشت و نامربوطى براى شما نقل كرده است . واقعيت اين است كه گروهى از مؤمنين شهرهاى دور ، به زيارت حضرت امام رضا(عليه السلام) مى آيند كه گاهى با ايام سوگوارى ( محرم و صفر ) هم زمان مى شود .
وقتى به صحن شريف رضوى يا نزديك آن مى رسند ، از شوق و محبت امام(عليه السلام) ، هيجانى شده بر زمين مى افتند و خداى تعالى را ، بر اين نعمت بزرگ و توفيق زيارت ، سجده مى كنند .
چرا كه زيارت جسمى است كه روحش طلب است . دوست ، آنها را بر وصال خود طلبيده و اجازه ديدارش را داده است . در نتيجه ، آنها از شدت شوق و حب و فروتنى ، صورت بر خاك گذارده و به سوى مرقد ، مى كشد . اينجاست كه عقل ، در برابر جريان عشق و محبت دست بسته و متحير مى ماند . محب ، آنگاه كه محبوبش به وصال مى خواندش ، در گامهايش توان ايستادن نمى يابد و از شدت شوق ، بر زمين مى افتد و با سر به سوى او مى رود . اين حالت ، مظهرى از مظاهر محبت و نشانى از نشانه هاى شوق است .
تا وقتى به عنوان مطلوبيت استحباب شرعى و نوعى از زيارات مستحبى ، تلقى نشود ، مانعى ندارد . بلكه امرى عادى است و از محبى كه نائل به ديدار محبوبش شده ، سر مى زند . همان گونه كه ، در و ديوار و عتبه مقدسه را مى بوسند .
و ما حبّ الديار شغفن قلبى *** ولكن حبّ من سكن الديار ( مجنون در عشق ليلى ، سرود كه : دوستى اين ديار نيست كه قلبم را ربوده است بلكه دوستى ساكن اين ديار است كه مرا ربوده است . « مترجم » )( اين تعبير لطيف در داستان حضرت يوسف(عليه السلام) هم آمده است :(قد شغفها حبّاً) « همانا ( يوسف ) دل او ( زليخا ) را از سر محبت ، ربوده است » يوسف : 30 ).
ممكن است ، اين عمل مؤمنين را ، به عنوان اظهار محبت به اهل بيت(عليهم السلام) و بزرگداشت شعائر دانست كه مى تواند استحباب شرعى هم كسب كند . به هر حال ، اين از اظهار حزن و عزا نبوده و ربطى هم به شعائر حسينى ندارد و منظور ، اصلا اين نبوده است .]]
بگو بی وجدان مثل کرم خزیدن و ول خوردن را میگوئی سجده احترام , این یکی را چه میگوئی ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر