افغان ها را اخراج میکنند چون شریف هستند و کار میکنند
سایت محلی «انار پرس» از موج جدید برخورد پلیس با افغانهای ساکن این شهر در استان کرمان خبر داد.
درست در فصل کارو در موسم تهیه روزی , برادران و هم زبانان افغانی را از کار کردن وتلاش وریختن عرق جبین برای تهیه رزق حلال محروم میکنند .
چرا دولت فکری برای جمع آوری متکدیان و گدایان خیابانی که در میان آنها اتباع پاکستانی و بنگلادشی موج میزند , اقدامی نمیکند و واکنشی نشان نمیدهد ؟
آیا فهم و درک مسوولین و آمرین این برخورد آنقدر پست و پائین است که کشاورزان و باغداران شریف روستائی با دیدی بازتر و روشنتر باید دست به
تجمع بزنند تا به آنها یاد بدهند و بگویند :
[[ سال گذشته نیز به دلیل اجرای چنین طرحی، چندین بار کشاورزان دست به تجمع اعتراضی مقابل فرمانداری انار زده و اعلام کرده بودند:
راهحل موضوع افغانها، اخراج نیست، بلکه ساماندهی است]]
آیا جرم این عزیزان که تن به گدائی و قاچاق و دزدی و خلاف نمیدهند و با مناعت طبع و بزرگواری و شرافت , کار میکنند و زحمت میکشند , پاک بودن و شریف بودن آنهاست که سزاوار چنین برخوردی باشند ؟
آیا آنها بناحق عرصه را بر نیروی کار داخلی تنگ کرده اند ؟
در حالیکه قرائن و شواهد خلاف این مطلبست و میگوید :
[[ «انار پرس» افزوده «با توجه به اینکه انار در آستانه پستهچینی قرار دارد، معلوم نیست چرا افغانها دراین شهرکه با کمبود کارگر روبرو است،جمعآوری میشوند.
این سایت محلی در عین حال هشدار داده که «با اخراج افغانها از شهر انار، پای کارگران فصلی به این منطقه باز خواهد شد که تجربه نشان داده این کارگران برای انار تبعات ناخوشایندی دارند.»]]
((هفته گذشته نیز ابراهیم غنچهپور٬ فرماندار شهر «جیرفت» در استان کرمان از صدور حکم اخراج ۲۰ هزار تبعه خارجی (افغان) از این شهر خبر داده بود.براساس تصمیم مقامهای جمهوری اسلامی حضور افغانها در بسیاری از شهرهای ایران ممنوع است. این تصمیم با اعتراض فعالان مدنی و مدافعان حقوق بشر همراه شده است.))
گیرنده این تصمیمات بی خردانه و مشکل ساز و ضد انسانی و بر خلاف منافع و مصالح ایران کیست ؟
چه نیتی در پس این رفتار پلید و کثیف و ناجوانمردانه هست ؟
که مهمان شریف کارگری را از نان خوردن بیندازند و نان آنها را در سفره آجر کنند؟
که در فرهنگ هردو کشور ناپسندترین و پلیدترین کار نان بری هست و میگویند :
تیغ بران گر بدستت داد چرخ روزگار
هرچه میخواهی ببر , اما نبر نان کسی
سایت محلی «انار پرس» از موج جدید برخورد پلیس با افغانهای ساکن این شهر در استان کرمان خبر داد.
درست در فصل کارو در موسم تهیه روزی , برادران و هم زبانان افغانی را از کار کردن وتلاش وریختن عرق جبین برای تهیه رزق حلال محروم میکنند .
چرا دولت فکری برای جمع آوری متکدیان و گدایان خیابانی که در میان آنها اتباع پاکستانی و بنگلادشی موج میزند , اقدامی نمیکند و واکنشی نشان نمیدهد ؟
آیا فهم و درک مسوولین و آمرین این برخورد آنقدر پست و پائین است که کشاورزان و باغداران شریف روستائی با دیدی بازتر و روشنتر باید دست به
تجمع بزنند تا به آنها یاد بدهند و بگویند :
[[ سال گذشته نیز به دلیل اجرای چنین طرحی، چندین بار کشاورزان دست به تجمع اعتراضی مقابل فرمانداری انار زده و اعلام کرده بودند:
راهحل موضوع افغانها، اخراج نیست، بلکه ساماندهی است]]
آیا جرم این عزیزان که تن به گدائی و قاچاق و دزدی و خلاف نمیدهند و با مناعت طبع و بزرگواری و شرافت , کار میکنند و زحمت میکشند , پاک بودن و شریف بودن آنهاست که سزاوار چنین برخوردی باشند ؟
آیا آنها بناحق عرصه را بر نیروی کار داخلی تنگ کرده اند ؟
در حالیکه قرائن و شواهد خلاف این مطلبست و میگوید :
[[ «انار پرس» افزوده «با توجه به اینکه انار در آستانه پستهچینی قرار دارد، معلوم نیست چرا افغانها دراین شهرکه با کمبود کارگر روبرو است،جمعآوری میشوند.
این سایت محلی در عین حال هشدار داده که «با اخراج افغانها از شهر انار، پای کارگران فصلی به این منطقه باز خواهد شد که تجربه نشان داده این کارگران برای انار تبعات ناخوشایندی دارند.»]]
((هفته گذشته نیز ابراهیم غنچهپور٬ فرماندار شهر «جیرفت» در استان کرمان از صدور حکم اخراج ۲۰ هزار تبعه خارجی (افغان) از این شهر خبر داده بود.براساس تصمیم مقامهای جمهوری اسلامی حضور افغانها در بسیاری از شهرهای ایران ممنوع است. این تصمیم با اعتراض فعالان مدنی و مدافعان حقوق بشر همراه شده است.))
گیرنده این تصمیمات بی خردانه و مشکل ساز و ضد انسانی و بر خلاف منافع و مصالح ایران کیست ؟
چه نیتی در پس این رفتار پلید و کثیف و ناجوانمردانه هست ؟
که مهمان شریف کارگری را از نان خوردن بیندازند و نان آنها را در سفره آجر کنند؟
که در فرهنگ هردو کشور ناپسندترین و پلیدترین کار نان بری هست و میگویند :
تیغ بران گر بدستت داد چرخ روزگار
هرچه میخواهی ببر , اما نبر نان کسی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر