خار

                                                                        خار




خارم اگر از خواری ,
                           خوارم   تو  مپنداری 

دانم که مرا  با   گل ,
                         یک جا   تو نگهداری
 ,
گل را تو به آن گوئی ,
                        که  ازعشق معطر شد

آن گل که فقط گل بود ,
                       در  حادثه   پر پر  شد

سودای تو را دارم ,
                       من  از  دل  و از جانم

گفتند که  پیدا شو ,
                       دید ند   که      پنهانم

گفتند که  پیدا کن ,
                      خود راه و تو را باهم

گفتم که پیدا است ,
                      در هر   نفس   آدم ...

پیداست و من پنهان ,
                          من در تن و او در جان

یک آن نظری کردم ,
                         در خود   گذری   کردم

دیدم که  نه  در دوری ,
                        نزد یک  تر  از   نوری

در راه عبور از  تو ,
                       من این همه  دور از تو

یک  عمر   نیندیشم ,
                      هیهات  تو   در    پیشم

چشم است که بینا نیست ,
                             در عشق که  اینها  نیست
                                                          
                در عشق که  این  ها  نیست