دوشنبه، دی ۱۸، ۱۳۹۱

نانی آغشته به اشک و اندوه ...

نانی آغشته به اشک و اندوه ...

براستی کسب و کاری حقیر و پست و شرم  آوری است ،

که کارت مداحی و گریاندن مردم و ناله آنها را به آسمان بردن باشد.//

 و با ایجاد غم و ناله و گریه و اشک و ماتم کسب رزق کنی ،

و خودت را با  فیض بردن و ثواب کردن ، گول بزنی ......

و نانی آغشته به اشک دیده مردم بر سر سفره خود ببری .........
 
جوانی ، با بدنی سالم و دستانی توانا و نیروی بدنی کافی .....

اما اگر فقط  کارت گلو پاره کردن  و عربده کشیدن باشد ،گناهست ....،
 
چرا که باید نان را ، به زور بازو و عرق جبین و سازندگی و آبادانی

زمین خدا ، درآورد و به سفره برد و خورد  .....
 
جوان هستی ، پس نان بازویت را بخور .......
 

هیچ نظری موجود نیست: