یکشنبه، آبان ۲۱، ۱۳۹۱

باور یک حقیقت و لزوم به توجه و دقت کافی به آن ...

باور یک حقیقت و لزوم به توجه و دقت کافی به آن ...
 
در مورد سلامت روانی جامعه امروزی ایران آمار های ضد و نقیضی را میبینیم که بی تفاوت از کنار آنها میگذریم و خبر آن هم در لابلای اخبار دیگر به فراموشی سپرده میشود ./
 
از عمق فاجعه آن که بگذریم ، بنابر آخرین آمار سازمان بهداشت روانی کشور اینک آمار بیمارانی که تحت پوشش و درمان این سازمان و آمار آنها قرار دارند بطور میانگین سی درصد از جمعیت ایران بنوعی دچاربیماری روحی هستند و ازاختلال روانی رنج میبرند و هشتاد درصد از جوانان دچار افسردگی میباشند ./
 
 
 
که این هم از برکات حکومت جمهوری اسلامی در پیاده کردن اسلام ناب محمدی در ایران منزوی شده از جامعه جهانی هست ./
 
 
اما بر طبق آمار، کسانی که با توجه اطرافیانشان ویا خودشان پی به اختلالا ت روان خود برده اند و به پزشک مراجعه کردند ، سی درصد از جمعیت هست که بروایتی از هر سه نفر یکی شامل حال این مشکل میگردد ، یعنی قانونا و بر طبق آمار از هر سه نفری که ما با آنها چه در بستر جامعه
و چه در دنیای مجازی برخورد میکنیم ،دارای سابقه و اختلال در روان و افکار و روحشان هستند ./
که در مواقعی بسیار وزین و معقول و محترم و دارای رفتار و گفتاری عادی و مودبانه هستند ولی بطور ناگهانی حرکتی میکنند و یا حرفی میزنند که سبب ایجاد شوک و تعجب زیاد و گاهی وحشت و ترس در مخاطبشان میگردند./
 
در دنیای واقعی و در برخورد مستقیم و رودرو شاید بتوانیم از دیدن شکل و شمایل طرف مقابل و یا رفتاری ازاو، سریعا پی به این اختلال ببریم و از برخورد با آنها جلوگیری کنیم و یا لحن ورفتاری که مناسب حالش است با او داشته باشیم ./
 
اما در دنیای مجازی چنین نیست ، و چون قادر به دیدن او نیستیم ،نمیتوانیم ازظاهرو لحن بیان او به این مطلب پی ببریم و تنها نوشته هاست که رابط بین ما میباشد و قضاوت و شناخت از این راه هم بسیار پیچیده و مشکل میباشد ، که نیازمند توجه و دقت بیشتر و استفاده از تجارب گذشته است ./
 
 
اما درمورد کسانیکه ،بدون حرف قبلی و یا پرسشی در نوشته خود به ما و جد و آ باد ما توهین میکنند و هیچ احساس ونشانی از پشیمانی ندارند و از گفته خودشان هم پوزش نمیخواهند و گاه با زیرکی از زیر آن فرار میکنند و بر گفته خود پافشاری زیاد میکنند ، اصلا نیازی به دقت ویا آزمایش نداریم و همانجا باید بدانیم که با یک بیمار طرف هستیم که با شناخت برخورد با این افراد میتوان با مدارا و ملایمت اورا آرام کرد و یا جز سکوت مطلق و تحمل راه دیگری نداریم ./
 
 
ورود ناگهانی به گفتگو ،بدون رعایت آداب آن ، تشبیه انسان به جانوران و استفاده از کلمات توهین آمیز و تشبیه رفتار به رفتار چارپایان و پرت گوئی و آوردن دلیل های بیخود از دیگر موا ردی هست که جای شک و تردیدی در شناخت اینگونه افراد نمیگذارند ./

هیچ نظری موجود نیست: