پیشگوئی پیامبرگونه کسروی از وضعیت امروزه ایران
درست هفتاد سال پیش شادروان احمد کسروی در کتاب کار و پیشه و پول درباره بیکاری و مفتخوری و بدکاری که امروزه گریبانگیر کشور و ما شده را کاملا شرح داده و حاصل آنرا بوضوح بر همگان روشن گردانده است .
به قسمتی از آن توجه کنید؛
دیگری از مفتخوری ها ملاییست .
در هر کوی و کویچه یک تن یا دو تن هستند که دیگران باید نانشان دهند .
چکار برای مردم میکنند ؟
استخاره میگیرند , پیشنمازی میکنند و بس !
استخاره که همان فال است و بیپا ] بیخود ] , پیشنمازی هم که پیشه ای نیست .
اگر از دید اسلام است پیشنمازی را هر کسی توانستندی چند تن که نماز خواندن خواستندی بهتر بود یکی را که پاکدامنتر و دیندارتر است بجلو بفرستند و دیگران پشت سر او نماز بخوانند .
که گفته که پیشنماز همیشه یک تن باید بود ؟
بالاتر از اینها مجتهدانند که در نجف و قم و دیگر جاها برای خود دستگاه بزرگتری چیده اند و پیرامونیانی بگرد سر آوردند که از خمس و سهم امام و دیگر پولهائی که از مردم میگیرند با صد خوشی و آسایش بسر میبرند.
اینان چه کاری برای مردم میکنند ؟
کوتاه سخن این کارهائی که شمردیم << رمالی , دلالی , ملائی , سخن فروشی >> چون بیهوده است و هوده ای برای زندگی مردم ندارد مانند بیکاری , بلکه بدتر از آن است , زیرا بیکاری زیانش تنها مفتخوریست , ولی اینها هر کدام زیان دیگر بلکه زیانهای دیگری در پی میدارد .
مثلا از روضه خوانی < مداحی > این زیان میرسند که با گریاندن سهشهای << احساسات >> مردم را خاموش و آنانرا مرده دل میگرداند.
آنگاه مردم را به چیزهائی بی پایه از اینگونه ؛ هر کسی که بگرید همه گناهانش آمرزیده شود , امید مند میگرداند .
روزنامه نویس مردمان را به سخنان پوچی سرگرم گردانیده و از اندیشه در کارهای زندگی باز میدارد .
رمان نویس پسران و دختران جوان را از راه بهدر میبرد .
جادوگر و فالگیر و دعانویس با آئین سپهر میجنگند .
اینان مردمان را به چیزهائی نتوانند بود , امید مند گردانیده و از راه هائی که که برای کار هست باز میگردانند ...
درست هفتاد سال پیش شادروان احمد کسروی در کتاب کار و پیشه و پول درباره بیکاری و مفتخوری و بدکاری که امروزه گریبانگیر کشور و ما شده را کاملا شرح داده و حاصل آنرا بوضوح بر همگان روشن گردانده است .
به قسمتی از آن توجه کنید؛
دیگری از مفتخوری ها ملاییست .
در هر کوی و کویچه یک تن یا دو تن هستند که دیگران باید نانشان دهند .
چکار برای مردم میکنند ؟
استخاره میگیرند , پیشنمازی میکنند و بس !
استخاره که همان فال است و بیپا ] بیخود ] , پیشنمازی هم که پیشه ای نیست .
اگر از دید اسلام است پیشنمازی را هر کسی توانستندی چند تن که نماز خواندن خواستندی بهتر بود یکی را که پاکدامنتر و دیندارتر است بجلو بفرستند و دیگران پشت سر او نماز بخوانند .
که گفته که پیشنماز همیشه یک تن باید بود ؟
بالاتر از اینها مجتهدانند که در نجف و قم و دیگر جاها برای خود دستگاه بزرگتری چیده اند و پیرامونیانی بگرد سر آوردند که از خمس و سهم امام و دیگر پولهائی که از مردم میگیرند با صد خوشی و آسایش بسر میبرند.
اینان چه کاری برای مردم میکنند ؟
کوتاه سخن این کارهائی که شمردیم << رمالی , دلالی , ملائی , سخن فروشی >> چون بیهوده است و هوده ای برای زندگی مردم ندارد مانند بیکاری , بلکه بدتر از آن است , زیرا بیکاری زیانش تنها مفتخوریست , ولی اینها هر کدام زیان دیگر بلکه زیانهای دیگری در پی میدارد .
مثلا از روضه خوانی < مداحی > این زیان میرسند که با گریاندن سهشهای << احساسات >> مردم را خاموش و آنانرا مرده دل میگرداند.
آنگاه مردم را به چیزهائی بی پایه از اینگونه ؛ هر کسی که بگرید همه گناهانش آمرزیده شود , امید مند میگرداند .
روزنامه نویس مردمان را به سخنان پوچی سرگرم گردانیده و از اندیشه در کارهای زندگی باز میدارد .
رمان نویس پسران و دختران جوان را از راه بهدر میبرد .
جادوگر و فالگیر و دعانویس با آئین سپهر میجنگند .
اینان مردمان را به چیزهائی نتوانند بود , امید مند گردانیده و از راه هائی که که برای کار هست باز میگردانند ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر