آقایان بر طبل جنگ بکوبید اما قبل از آن ...
آقایان بر طبل جنگ بکوبید و بر فراز منبر ها و در رادیو و تلویزیون جنگ جنگ کنید , اما قبل از آن تنها یک دستاورد یا یک پیروزی و یا یک افتخار و یا حتی یک ارزش از جنگ هشت ساله قبلی به ما نشان بدهید .
آقایان لطفا دستاورد و پیروزی و افتخار و ارزشی که از جان یک میلیون جوان کشته و مجروح و شیمیائی و موجی شده و آنهمه تخریب و ویرانی با ارزشتر و با اهمیت تر باشد به ما نشان دهید و برای ما رو کنید... ,
ولی بدانید نه تنها این روی پا ایستادن و سیلی به ابر قدرتها و نشان دادن به کشورهای منطقه و همدلی و نزدیک شدن و این مزخرفات نه تنها برای ما دستاورد و پیروزی و افتخار و ارزش نیست بلکه حتی دیگر برای فاطی هم تنبان نمیشود !
[[ جنگ ایران و عراق، طولانی‌ترین جنگ متعارف کلاسیک در قرن بیستم بود. (جنگ ۱۵ ساله ویتنام متعارف و کلاسیک محسوب نمیشود) این جنگ از بسیاری از جهات منحصربه‌فرد بود. یکی اینکه برخلاف جنگ هند و پاکستان یا جنگ اعراب و اسرائیل، یک برخورد شدید و کوتاه‌مدت نبود. در این جنگ، برخوردی میان آمریکا و شوروی به عنوان دو ابرقدرت روز دنیا وجود نداشت و هیچیک حامی رسمی یکی از طرفین نبودند. در جنگ ایران و عراق برخلاف جنگ جهانی دوم درگیری نظامی محدود به منطقه خاصی از دنیا بود. جنگ ایران و عراق صرفاً نبردی بر سر خاک (مانند آنچه همزمان در جزایر فالکلند میان آرژانتین و بریتانیا درجریان بود) نبود؛ و سرانجام بر خلاف جنگ کره، جنگ بر سر سرمایه‌داری و سوسیالیسم نیز نبود. ویکیپدیا ]]
(( بلکه حاکمان جمهوری اسلامی آنرا جنگ اسلام بر علیه کفر میدانستند و عراقی ها را کافران بعثی مینامیدند و در مقابل جنگیدن و کشتن آنها به جوانان ایرانی وعده بهشت دادند و قبل از اعزام به جبهه ها نیز کلید طلائی پلاستیکی را هم به آنها میدادند ...هر چند که حالا همان عراقی ها تبدیل به برادران مظلوم کشور دوست و مسلمان عراق شدند !))
[[ در پایان این تراژدی انسانی هشت ساله میان ایران و عراق، تغییر عمده‌ای در ترکیب دو کشور به‌وجود نیامده‌بود. در پایان جنگ و در سال ۱۹۸۸ رهبران دو کشور (روح‌الله خمینی و صدام تکریتی) همان کسانی بودند که هشت سال پیش نیز زمام امور را به دست داشتند و مرزهای دو کشور همان مرزهایی بود که هشت سال قبل هم بر آنها توافق وجود داشت. ویکپدیا ]]
به گفته های روسای دو دشمن اصلی جمهوری اسلامی یعنی امریکا و اسرائیل در زمان همان جنگ دقت کنید :
رونالد ریگان : این‌گونه نبود که ما می‌خواستیم عراق «برنده» جنگ باشد. خیر.
ما فقط مایل نبودیم عراق «بازنده» جنگ باشد.
ما را واقعاً ساده فرض نکنید.
ما می‌دانستیم که او (صدام حسین) یک «حرامزاده» است؛ ولی او، «حرامزاده» خودمان بود!
در اوایل جنگ ایران و عراق از مناخم بگین، نخست‌وزیر وقت اسرائیل، سوال می‌شود که درباره آن جنگ چه نظری دارد؟
او در پاسخ گفته بود: «ما برای هر دو طرف آرزوی موفقیت داریم.»
و در اصل گفتند : آقایان لطفا ما را مانند خودتان ابله و احمق تصور نکنید , چرا که ما هشت سال شما را مچل کردیم و به شما اسلحه فروختیم و سودهای میلیاردی بردیم و وضعیت مردم خود مان را بهبود دادیم و نفت مفت از شما خریدیم و هر دو کشور را بدست خودتان ویران و خراب کردیم و و از قافله تمدن و پیشرفت عقب نگهداشتیم و هر بلائی دلمان خواست سرتان آوردیم و تمام بمب و موشکها و سلاح های شیمیائی را همچون موش ازمایشگاهی بر روی شما تست و امتحان کردیم...
و در آخر نه آن یکی سردمدار و بزرگ اعراب شد و مانند موش فاضلاب از درون سوراخ بیرون کشیدیم و نه آن یکی رهبر مسلمانان شد و به کربلا و قدس رسید و او را وادار به خوردن جام زهر کردیم که دیدید رودل کرد و افتاد و مرد ...
آقایان بر طبل جنگ بکوبید و بر فراز منبر ها و در رادیو و تلویزیون جنگ جنگ کنید , اما قبل از آن تنها یک دستاورد یا یک پیروزی و یا یک افتخار و یا حتی یک ارزش از جنگ هشت ساله قبلی به ما نشان بدهید .
آقایان لطفا دستاورد و پیروزی و افتخار و ارزشی که از جان یک میلیون جوان کشته و مجروح و شیمیائی و موجی شده و آنهمه تخریب و ویرانی با ارزشتر و با اهمیت تر باشد به ما نشان دهید و برای ما رو کنید... ,
ولی بدانید نه تنها این روی پا ایستادن و سیلی به ابر قدرتها و نشان دادن به کشورهای منطقه و همدلی و نزدیک شدن و این مزخرفات نه تنها برای ما دستاورد و پیروزی و افتخار و ارزش نیست بلکه حتی دیگر برای فاطی هم تنبان نمیشود !
[[ جنگ ایران و عراق، طولانی‌ترین جنگ متعارف کلاسیک در قرن بیستم بود. (جنگ ۱۵ ساله ویتنام متعارف و کلاسیک محسوب نمیشود) این جنگ از بسیاری از جهات منحصربه‌فرد بود. یکی اینکه برخلاف جنگ هند و پاکستان یا جنگ اعراب و اسرائیل، یک برخورد شدید و کوتاه‌مدت نبود. در این جنگ، برخوردی میان آمریکا و شوروی به عنوان دو ابرقدرت روز دنیا وجود نداشت و هیچیک حامی رسمی یکی از طرفین نبودند. در جنگ ایران و عراق برخلاف جنگ جهانی دوم درگیری نظامی محدود به منطقه خاصی از دنیا بود. جنگ ایران و عراق صرفاً نبردی بر سر خاک (مانند آنچه همزمان در جزایر فالکلند میان آرژانتین و بریتانیا درجریان بود) نبود؛ و سرانجام بر خلاف جنگ کره، جنگ بر سر سرمایه‌داری و سوسیالیسم نیز نبود. ویکیپدیا ]]
(( بلکه حاکمان جمهوری اسلامی آنرا جنگ اسلام بر علیه کفر میدانستند و عراقی ها را کافران بعثی مینامیدند و در مقابل جنگیدن و کشتن آنها به جوانان ایرانی وعده بهشت دادند و قبل از اعزام به جبهه ها نیز کلید طلائی پلاستیکی را هم به آنها میدادند ...هر چند که حالا همان عراقی ها تبدیل به برادران مظلوم کشور دوست و مسلمان عراق شدند !))
[[ در پایان این تراژدی انسانی هشت ساله میان ایران و عراق، تغییر عمده‌ای در ترکیب دو کشور به‌وجود نیامده‌بود. در پایان جنگ و در سال ۱۹۸۸ رهبران دو کشور (روح‌الله خمینی و صدام تکریتی) همان کسانی بودند که هشت سال پیش نیز زمام امور را به دست داشتند و مرزهای دو کشور همان مرزهایی بود که هشت سال قبل هم بر آنها توافق وجود داشت. ویکپدیا ]]
به گفته های روسای دو دشمن اصلی جمهوری اسلامی یعنی امریکا و اسرائیل در زمان همان جنگ دقت کنید :
رونالد ریگان : این‌گونه نبود که ما می‌خواستیم عراق «برنده» جنگ باشد. خیر.
ما فقط مایل نبودیم عراق «بازنده» جنگ باشد.
ما را واقعاً ساده فرض نکنید.
ما می‌دانستیم که او (صدام حسین) یک «حرامزاده» است؛ ولی او، «حرامزاده» خودمان بود!
در اوایل جنگ ایران و عراق از مناخم بگین، نخست‌وزیر وقت اسرائیل، سوال می‌شود که درباره آن جنگ چه نظری دارد؟
او در پاسخ گفته بود: «ما برای هر دو طرف آرزوی موفقیت داریم.»
و در اصل گفتند : آقایان لطفا ما را مانند خودتان ابله و احمق تصور نکنید , چرا که ما هشت سال شما را مچل کردیم و به شما اسلحه فروختیم و سودهای میلیاردی بردیم و وضعیت مردم خود مان را بهبود دادیم و نفت مفت از شما خریدیم و هر دو کشور را بدست خودتان ویران و خراب کردیم و و از قافله تمدن و پیشرفت عقب نگهداشتیم و هر بلائی دلمان خواست سرتان آوردیم و تمام بمب و موشکها و سلاح های شیمیائی را همچون موش ازمایشگاهی بر روی شما تست و امتحان کردیم...
و در آخر نه آن یکی سردمدار و بزرگ اعراب شد و مانند موش فاضلاب از درون سوراخ بیرون کشیدیم و نه آن یکی رهبر مسلمانان شد و به کربلا و قدس رسید و او را وادار به خوردن جام زهر کردیم که دیدید رودل کرد و افتاد و مرد ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر