آقای شیخ صادق لاریجانی و آقای ابوالقاسم صلواتی, شما ......
یک راه باز, برای شنیدن حرفها وگفتن مشکلات شان ،
یک در باز , برای رفتن به آنجا و حل مشکلات شان ،
ویک پنجره باز , برای تابیدن نور امید به دلهایشان ،
به آنها نشان دهید و بگویید و به آنها تفهیم کنید......،
تا در صورت تکرارخلاف و بد کاری ویا بقول شما محاربه شان,
خودم طناب دار را به گردنشان بیفکنم و حکمتان را اجرا بکنم ............
[[ چه ناکس مردمانند ، که سنگ را بسته و سگ را باز گذارده اند .....]]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر