چهارشنبه، آبان ۰۱، ۱۳۹۲

راز پایداری و جاودانی و برقراری افغانستان

راز پایداری و جاودانی و برقراری افغانستان



من به دیوارهای گلی و مخروبه کاری ندارم ....

چرا که آن دو مشغول ساختن بنای باشکوه و زیبائی بنام آینده هستند .


من به تخته سیاه شکسته و فرو رفته در دیوار کاری ندارم ...

چرا که آینده سپید و روشن و مطمئنی را در انتظار و در برابر آنها میبینم .


من به خط کج و درهم و  نوشته نامرتب پسرک کاری ندارم ...

چراکه آموزگارش درست ترین وبهترین خط , یعنی خط علم و دانش را به می آموزد .


من به زشتی و تنگی و کوچکی  مکان آنها کاری ندارم ...

چراکه درمقابل زیبائی کارشان و بزرگی دلهای آنها به چشم نمی آیدوازشکوه آن نمی کاهد . 


من به ظاهر فقیر و لباس مندرس آنها کاری ندارم ....

چرا جامه فاخر آگاهی را برتن کرده و آنرا به زینت دانش می آرایند .


من به عشق یاد دادن و آموزشی که  در دل مهربان آن معلم دلسوز نهفته است ایمان دارم .

من به شوق  بی پایان یاد گرفتن و آموختنی که  در نوشته های پسرک آشکار است به این باور رسیدم که :

تا چنین آموزگارعاشق و بزرگواری... 

و چنین دانش آموزی مشتاق و قانعی در افغانستان باشد,

افغانستان برقرار و و پایدار خواهد بود

 و مردمانش همراه  با تاریخ جاودان خواهند ماند  .      

هیچ نظری موجود نیست: